تاریخچه سیستم سوخت رسانی انژکتوری
سیستم سوخت رسانی انژکتوری به زمانی حدودا ۱۲۲ سال پیش باز میگردد که اولین بار یک شرکت آلمانی در سال ۱۸۹۸ اقدام به تولید پمپهای انژکتوری دیزل نمود که شاید بتوان گفت که اولین قدم برای توسعه پیشرفت سیستمهای سوخت رسانی انژکتوری در خودروهای سواری برداشته شد. در سال ۱۹۱۲ شرکت بوش، تحقیقاتی را در زمینه سیستمهای انژکتوری خودروهای بنزینی انجام داد و سرانجام در سال ۱۹۳۷ سیستم سوخت رسانی انژکتوری را بر روی هواپیما بهکار برد.
همینطور تحقیقات و پیشرفتها در زمینه تولید سیستمهای سوخت رسانی انژکتوری ادامه داشت تا سرانجام در سال ۱۹۵۱ سیستم سوخت رسانی انژکتوری برای خودروهای سواری بهکار گرفته شد و در سالهای ۱۹۶۷-۱۹۷۳-۱۹۷۹ به ترتیب سیستمهای مختلفی به بازار عرضه شد. که سرآغاز پدید آمدن سیستمهای انژکتوری الکترونیکی بود و درنهایت در دهه ۱۹۸۰ تحول عظیمی در خودروهای انژکتوری به وجود آمد که آن هم استفاده از واحد کنترل الکترونیکی ECU در خودروهای انژکتوری بود.
و از سال ۱۹۸۰ تا سال ۲۰۲۰ که حدود ۴۰ سال میگذرد تحول بسیار زیادی در سیستم سوخت رسانی و جرقهزنی خودروهای انژکتوری بهوجود آمده که میتوان به چند نمونه از آنها اشاره کرد. مانند: حذف دلکو، حذف سیستم پاشش تک نقطهای و استفاده از ECU هوشمند و …
بررسی معایب و مزایای سیستمهای سوخت رسانی انژکتوری نسبت به سیستمهای سوخت رسانی کاربراتوری
مهمترین علت طراحی و ساخت سیستم سوخت رسانی انژکتوری و گسترش افزون آنها و از طرفی، حذف سیستمهای سوخت رسانی کاربراتوری در خودروها سه دلیل عمده و اساسی دارد:
- کاهش آلودگی هوا
- کاهش مصرف سوخت
- افزایش بازدهی و عملکرد بهتر موتور (افزایش توان و گشتاور)
مزایای سیستم انژکتوری نسبت به کاربراتوری
- احتراق کامل و آلودگی کمتر
- کاهش مصرف سوخت بهدلیل ترکیب صحیح نسبت هوا به سوخت
- توزیع یکنواخت سوخت به همه سیلندرها
- قابلیت استارت در هوای سرد
- افزایش راندمان حجمی موتور
- قابلیت شتابگیری سریع
- افزایش گشتاور خروجی (بهخصوص در سرعتهای پایین)
- افزایش بازدهی و توان خروجی موتور
- تنظیم مقدار هوا و سوخت در تمامی شرایط کار موتور
- اخذ استانداردهای بالای زیست محیطی و …
معایب سیستم انژکتوری
- گران بودن قطعات و تجهیزات
- نیاز به تخصص بالا در زمینه عیبیابی و رفع عیوب
- نیاز به کالیبراسیون دقیق
ساختار اصلی سیستم سوخت رسانی انژکتوری
ساختار و اجزای اصلی سیستم خودروهای انژکتوری تقریبا با اندکی تفاوت مشابه هم هستند و چنانچه فردی بخواهد سیستم انژکتوری هر خودرو را خوب یادبگیرد توجه به ساختار اصلی سیستم سوخت رسانی انژکتوری ضروری است.
ساختار اصلی تمامی خودروهای انژکتوری تقریبا یکسان است. یعنی تمامی خودروهای انژکتوری دارای یکسری سنسورها و پردازشگر (ECU) و عملگرها میباشند. تفاوت اصلی خودروهای انژکتوری در تعداد، رنگ و مکان نصب قطعات (سنسورها، ECU، عملگرها) میباشد. و اگر فردی این سه بخش را (سنسورها- ECU- عملگرها) را خوب یاد بگیرد، نوع خودرو تفاوتی نمیکند و شخص با اندکی مطالعه و دقت در مکان نصب قطعات، میتواند بهطور کامل سیستم انژکتور خودروهای دیگر را نیز یاد بگیرد.
انواع سیستمهای انژکتوری
سیستم های انژکتوری چند نقطه ای :
در این نوع سیستمها از هر انژکتور به طور جداگانه برای پاشش سوخت مستقیما از سوپاپ ورودی به داخل سیلندر مجزا استفاده میشود. به عنوان مثال میتوان سیستمهای Ke – jetronic یا L – jetronicرا نام برد .
سیستم های انژکتوری مکانیکی-الکترونیکی:
سیستم – jetrronic KE نوع جدیدتری از سیستم KE-jetronic وبا قابلیتهای بیشتری می باشد . این سیستم محدوده بیشتری را اطلاعات کارکرد موتور را به سیستم کنترل حلقه باز الکترونیکی فراهم کرده و در نتیجه وظیفه تامین دقیق سوخت را در شرایط مختلف کارکرد موتور بعهده خواهد داشت .
سیستم های انژکتوری الکترونیکی :
سیستمهای انژکتوری الکترونیکی از انژکتورهای الکترو مغناطیسی جهت پاشش سوخت بطور متناوب استفاده می کنند . به عنوان مثال از این نوع سیستمها میتوان سیستمهای LH-jetronic- L-jetronic و motronnic system را نام برد .
سیستم های انژکتوری تک نقطه ای :
سیستمهای انژکتوری تک نقطهای از یک واحد انژکتوری کنترل الکترونیکی و نیز یک انژکتور الکترو – مغناطیسی که مستقیما در بالای دریچه گاز قرار دارد استفاده می کنند . این انژکتور سوخت را بصورت متناوب به داخل مانیفولد ورودی پاشش می کند . به عنوان مثال از این نوع سیستم می توان سیستم mono- jetrnic را نام برد .
مشاهده آموزش های بیشتر در صفحه اینستاگرام SKPPART
